به نقل از «تابناک»

هشتگ،صدای آبان ۹۸ باشیم!

تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۳۷۷۳۰

تابناک؛ سید مسلم بهشتی نژاد- «هشتگ صدای آبان ۹۸ باشیم؛ این عبارت در قالب هشتگ، چندین ساعت است در فضای مجازی به صورت یک کمپین توئیتری و اینستاگرامی راه اندازی شده است. افرادی به ویژه از هنرمندان با استفاده از تصاویر مشابهی این کمپین را هدایت و رو به جلو برده اند. بحث اکنون این است که صدای آبان ۹۸ چیست که باید صدای آن باشیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  به گزارش «تابناک» آبان ۹۸ با سلسله اعتراضاتی نسبت به افزایش قیمت بنزین و فشار اقتصادی که بر مردم وارد شده، از دیگر ماه‌های این سال برجسته‌تر شده است. باید دید صدا‌های این اعتراضات چیست و در این اعتراضات چه اتفاقی افتاده است؟
نخستین صدای آبانماه، صدایی بود که از ناحیه افزایش قیمت بنزین و در حالت کلی‌تر از ناحیه فشار‌های اقتصادی به مردم وارد شد و مردم در اعتراض به آن به خیابان آمدند؛ باید دید که کمپین صدای آبان 98 باشیم، صدای قشر فقیر و محرومی که صدایشان در آبانماه شنیده شد را شنیدند؟فرض کنید اعتراضات آبان ماه خیلی مسالمت آمیز برگزار می شد و مردم صدای فقر و شکسته شدن استخوان هایشان را به گوش همه می رساندند،آیا حامیان هشتگ،در حد وسع شان کاری برای آن مردم انجام می دادند؟از اعتراضات 96 تا کنون کاری برای بهتر شدن اوضاع آنان انجام داده اند؟ اصولا فقر مردم مساله ای هست که آنان برایش نگران باشند و بیانیه بدهند و کمپین بسازند یا خیر؟ اینها صرفا چند سوال ساده و از روی کنجکاوی است و گرنه هر حمایتی و در هر زمانی و توسط هر کسی از حقوق حقه مردم ، پسندیده است.   مثلا یک بازیگر خانم مشهور آمریکایی که مصاحبه می کند و می گوید در امور سیاسی دخالتی نمی کند چون متخصص نیست،در عین حال برای خودش مسئولیت اجتماعی قائل است؛کودکانی را می آورد و در کنار کودکان خویش آنان را پرورش می دهد و به اقصی نقاط جهان می رود تا صدای اعتراض به فقر و تبعیض علیه کودکان باشد؛آیا برخی از افراد هنرمند اینگونه صداهایی را در ایران شنیده اند تا کنون؟اگر شنیده اند کاری برای درمان التیام فقرا انجام داده اند؟این نوشتار از مسئولان کشور سلب مسئولیت نمی‌کند؛ می‌خواهد صدا‌های آبان ۹۸ را تعریف کند و نسبت آنان که می‌خواهند صدای ۹۸ باشند با مردم.
یک صدای دیگر، صدا زدن حق اعتراض مردمی است که می‌خواهند صدای خود را به گوش مسئولین برسانند؛ می‌خواهند بگویند اعتراض دارند به مسئولانی که در قبال اختیارات و اقتداری که دارند، مسئولیتی نمی‌پذیرند، حق اعتراض به بی مسئولیتی مقام‌های مختلف!بعید است در این اعتراض به مسئولیت ناپذیری ها،تردیدی باشد؛آیا حامیان این هشتگ، مسئولیت خود را در تبلیغ و ترویج انتخاب مقام‌های سیاسی کشور را می‌پذیرند؟ مثلا می‌توانند ضمن اینکه صدای مردم باشند، به خاطر سهمی که آنان در این فشار‌ها بر مردم داشته اند از آنان دلجویی کنند! البته فراموش نکرده ایم که مسئولان سیاسی و اقتصادی کشور، باید در راس این پاسخگویی باشند.
یک صدای اعتراضات آبان ۹۸، صدای برخی از معترضان است که در این میان کشته شده اند و در آن سوی صدای آن مامورانی امنیتی است که در صف ایستادگی در مقابل برخی سواستفاده کنندگان از اعتراضات، جان خود را از دست دادند، آیا در کنار آن معترض کشته شده،صدای آن ماموران و خانواده آنان هم هستند؟آیا مامور ناجا،مردم نیست؟ایرانی نیست؟باور کنیم عذری پذیرفتنی نیست،وقتی مامور ناجا هم با سلاح گرم کشته شده است!صدای او هم باشیم.
هشتگ صدای آبان ماه ۹۸ باشیم. اما به صورت همزمان صدای آن معترض بی گناه کشته شده؛ صدای آن مامور بی گناه کشته شده، صدای فریاد علیه محرومیت‌های ناشی از تحریم، صدای فریاد علیه مسئولیت ناپذیری هر قشر و هر صنف و در نهایت صدای چند بعدی باشیم؛ صدای یک بعد بودن، مردم را به اشتباه می‌اندازد؛ صدای صرفا یک روایت داستان بودن سوتفاهم ایجاد می‌کند؛ شخصیت اگر خودش را ملی می‌داند، باید ملی بیاندیشد؛ در تفکر ملی کشته شدن افراد وطن با سلاح سرد و گرم، تفاوتی ندارد؛ برای همه آنان باید صدا بود و البته آنان که اسم و رسمی بین المللی‌تر هم دارند، صدای مردم در مقابل تحریم‌ها و تحریم ها... اینکه کودکی، زنی، جوانی، پیرمردی یا پیرزنی در گوشه بیمارستانی از عدم تامین دارو جانش را از دست بدهد، آنقدر دردآور نیست که صدای او باشیم؟
اشتباه نشود، منظور این است که صدای همه باشیم؛ نسبت به آن ظلمی که به آن معترض رفته، صدا باشیم و هم نسبت به آن ظلم و ظالمی که تحریم و محرومیت را برای این مردم ایجاد کرده یا صدای آن ماموری باشیم که او هم خانواده ای دارد و چشمی پر از انتظار!   #صدای_آبان_ ۹۸ باشیم! منصفانه صدا باشیم؛ وطن خواهانه و مردم مدارانه صدا باشیم؛ آگاهانه صدا باشیم برای همه مردم؛ هم برای جانشان و هم برای فقر و دردشان و هم برای مسئولیت ناپذیری خودمان، صدای مردم باشیم. اینکه فرصت را فراهم ببینم که بر فقر و درد مردم سوار بشویم تا ناممان بیشتر شنیده شود و مشهور‌تر شویم تا دولت از مالیات معاف مان کند، صدای آبان 98 نیست!   پی نوشت:افرادی که عامدانه و عالمانه دست به تخریب و خشونت زده اند با هر گرایشی، قطعا معترض نیستند و باید حساب خرابکاران را از معترضان جدا دانست.

منبع: تابناک

کلیدواژه: لایحه بودجه 99 علی لاریجانی آنفولانزا عباسعلی کدخدایی انتخابات مجلس یازدهم شاخص آلودگی هوا کارن همایونفر اعتراضات 98 معترضان ماموران امنیتی هنرمندان صدای آبان98 لایحه بودجه 99 علی لاریجانی آنفولانزا عباسعلی کدخدایی انتخابات مجلس یازدهم شاخص آلودگی هوا کارن همایونفر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۳۷۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/ تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/